Leidse dwangarbeiders vieren Dag van de Arbeid
Hier kun je discussieren over Leidse dwangarbeiders vieren Dag van de Arbeid.
Bijna 20 Doorbraak-activisten en sympathisanten brachten een partytent mee, koffie, thee, fris, koekjes en gebak. Er was ook muziek, en het eerste nummer was direct erg aanstekelijk: Koos Werkeloos van Klein Orkest. De omgeving was versierd met de bekende Doorbraak-pleepot (“Schijt aan dwangarbeid”), voor de gelegenheid met slingers omhangen, en met een reeks actieborden en posters “Stop uitholling arbeidsrechten”, “Zet de wereld op z’n kop, organiseer van onderop”, “Laat de rijken onder de crisis bezwijken”, “Strijd tegen dwangarbeid” en “Stop de sociale kaalslag”.
De afgelopen weken zijn Doorbraak-activisten in het centrum op bezoek geweest om de dwangarbeiders te vertellen over de 1 mei-plannen. Maar we waren er niet zeker van dat ze vandaag ook daadwerkelijk naar buiten zouden durven komen. Degenen die een gesprek met ons hadden, werden daarna steevast intimiderend door hun bewakers toegesproken. Maar al snel na aanvang van de pauze kwamen de eersten naar buiten. “Hèhè, eindelijk”, zeiden ze, verwijzend naar het gebrek aan aandacht voor hun schrijnende situatie. Uiteindelijk kwamen zo’n 15 tot 17 dwangarbeiders naar buiten om mee te doen. Naar schatting zo’n driekwart van het totaal.
Niet iedereen durfde dichtbij de partytent te komen (de bedrijfsbewakers maakten foto’s), maar een flink aantal deed vrolijk mee. De sfeer kwam er goed in toen er ballen gegooid werden naar stapels blikken met de tronies erop van verantwoordelijken van alle niveaus: VVD-premier Mark Rutte, CDA-wethouder Jan-Jaap De Haan, DZB-directeur Bas van Drooge en hoofdbewaker op de werkvloer Emiel Gommans. Iedere keer als het raak was, ging er een gejoel op. Met name Gommans moest het ontgelden. Twee bewakers van zijn team die langsliepen, konden er ook de lol wel van inzien: “Zie je dat? Dat is Emiel! Hahaha!”. Een van hen moest toegeven dat hij vond dat de werkende werklozen best een extraatje zouden verdienen boven hun uitkering.
Daarna werden er ook nog ballen gegooid tegen een pop die was gemaakt van schuursponsjes. Die moeten de werklozen van de gemeente dag in dag uit gratis inpakken, zonder stofkapjes overigens. Op de pop waren de smoelen van De Haan en Rutte geplakt.
Een dwangarbeider ging weer naar binnen om te proberen zijn achtergebleven collega’s naar buiten te krijgen en flyers uit te delen, maar dat werd door de bedrijfsbewaking niet op prijs gesteld. Hij kon zich beter niet met Doorbraak inlaten, want dat waren “socialisten met bepaalde ideeën”.
Er is een flink aantal flyers uitgedeeld (zie helemaal onderaan) en aan het einde van de pauze hebben we samen nog een flink aantal leuzen geschreven met stoepkrijt. Alle dwangarbeiders die meededen aan het feestje leken goed bekend met de traditie van de Dag van de Arbeid, en gaven aan het fijn te vinden dat wij naar hen toegekomen waren. We zullen na vandaag goed contact met hen houden, niet in de laatste plaats om hen bij te kunnen staan, mocht hun deelname vandaag leiden tot strafkortingen op hun uitkering of andere problemen.
Vanaf morgen publiceert Doorbraak een reeks artikelen over de realiteit van en de strijd tegen dwangarbeid in Leiden.
Op de website meer foto’s en de uitgedeelde flyers
http://www.doorbraak.eu/?p=9803
Geinige aktie. Maar als je in
Geinige aktie. Maar als je in WORK FIRST zit of hebt gezeten vergaat je het lachen wel. Ik heb in verschillende gemeenten in WORK FIRST gezeten. Eerste x was in 2004 volgens mij. In een gemeente moest ik eerst een aantal schriftelijke tests doen in de voormalige sociale werkplaats. Ik deed dat op mijn eigen manier creatief invullen. Dat viel niet in de smaak van de test juffrouw een onbeschoft type dat weigerde mij met " u " aan te spreken pas na wat heen en weer gepraat kon ze het met zichtbare moeite voor elkaar krijgen " u " tegen me te zeggen. Die dus. Ze bekeek het resultaat en ontstak in woede zo danig dat ze het door mij creatief ingevulde papier op de grond smeet terwijl ik haar zei dat ik er mijn best op had gedaan.
N.b. ! Uiteindelijk stuurde ze me weg maar ik was met een werkplaats busje gekomen en had geen zin in reiskosten dus toen ben ik de rest van de dag maar gaan wachten eerst in een lege kantine toen buiten het zonnetje scheen. De andere test kandidatoos ook weer zo iets was ik bij het uitstappen ' s morgens eerst uit het ook verloren om dat ze als gekken zo ongeveer naar binnen renden.
Na wat zoeken vond ik ze weer en het test lokaal. Die figuren jonge mannen begin 20 of zo denk ik vroegen aarzelend aan de test juf hoe het nou met hun reiskosten zat in de toekomst. Kregen ze toch een GROTE bek van dat wijf echt te erg voor woorden zo vernederend allemaal. Je kan maar het beste rustig blijven en zo'n bewaker of zo flink in de maling nemen. Bij een andere voormalige sociale werkplaats ook WORK FIRST kreeg ik direct al een " afspraken lijstje " voor me waar n.b. de naam van een ander op stond. Toen ik dat zei werd die naam doorgestreept en mijn naam er op geschreven. Ik tekende niet hoewel het om iets onschuldigs ging iets met pauze tijden of zo. Onmiddelijk werd ik weg gestuurd dat weigerde ik en ik zei dat ik zwart op wit wilde dat ik was weggestuurd. Eerst werd er nog gedreigd met " je wordt er uit gegooid " ja werkelijk niet overdreven en vervolgens kwam na wat wachten het door mij gevraagde briefje. De soos was heel boos op me en je raad het al dreigen.
Ik had wel een verhaal klaar maar dat werd genegeerd door de soos. Ik werd terug gestuurd naar
voormalige werkplaats. Ik denk dat ze daar al besloten hadden dat ik persona non grata was.
Ik heb me ziek gemeld bij de assistente bedrijfs arts na enkele dagen en ben nooit meer bij dat voormalige bedrijf terug geweest. Nooit opgeroepen door bedrijfs arts. Ik ben wel al snel op water en brood gezet door de soos 2 maanden lang. In beroep gegaan en na drie jaar deels in het gelijk gesteld. Deels ja schandalig. O ja die eerste keer ben ik na de test ook nooit meer terug geweest. Uiteindelijk ook daar straf korting ten onrechte want ze stuurden me naar een of ander jongeren centrum waar gesprekken re-integratie plaats vonden en van waar uit ik dan zou moeten werken terwijl ik in het vizier was van plaatselijke zuip jeugd. Die daar dacht ik ook kwam. Daar ging ik dus niet naar toe. Enz. Ik kan er nog meer over schrijven wat voor een ergerlijke en deels ook gevaarlijke dingen er in die enkele dagen WORK FIRST zijn gebeurd. Nog een vb. : " je gaat de wc's hier schoonmaken ! " Je moet weten dat blijkbaar iedereen daar zo'n beetje naast de wc scheet.
Dus toen zei ik dat ik ze op hun wc gedrag ging aanspreken. " DAT MAG JIJ NIET " was toen de reactie van de " bewaker " / re-integratie deskundige. Enz. Ik heb niet schoongemaakt trouwens.
Nou zit ik al weer zo'n 1000 jaar thuis. Erz ijn verschillende pogingen gedaan me gek te verklaren door soos ambtenaren maar keurings artsen keurden me altijd voor 100 % arbeids geschikt. Maar goed achter mijn rug om hebben die ambtenaren contact met name bij verhuizing dus.... De laatste tijd heb ik weer zo iets van we leven op een vulkaan met al die atoom wapens natuur vernietiging enz.
Ach iedere dag is er een en ik heb nog brood op de plan. Mijn toekomst is duister zo veel weet ik wel want geen centen makke en nit populair al helemaal niet bij de dames. Moet ik er alleen maar wat van maken. Nou doeg.
Dossier dwangarbeid in Leiden
Ik ben het helemaal met je eens dat het geen pretje is om in een WorkFirst traject te zitten. Dat hebben een aantal van on aan den lijve ondervonden.
Daarom proberen we nou ook juist zoveel mogelijk informatie naar boven te halen en dit om de oren te gooien van de media/politiek. Hun oplossingen zijn de onze niet.
Zo hebben we het resultaat van ons militant onderzoek opgesplitst in 5 delen:
Deel 1: Het regime
http://www.doorbraak.eu/?p=9870
Deel 2: De dwangarbeiders
http://www.doorbraak.eu/?p=9928
Deel 3: De profiteurs
http://www.doorbraak.eu/?p=9950
Deel 4: De bobo’s
Deel 5: Het onderzoek