IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Verslag van het No Border Camp 2012 in Cologne opgetekend vanuit de mobiele actie keuken Le Sabot

No Border Camp 2012 in Keulen - een sfeerverslag vanuit de mobiele keuken Le Sabot

De oproep op de website van het No Border gebeuren was veel belovend: “Een samenkomst voor uitwisseling en netwerken om effectiever te kunnen handelen.” Veelbelovend omdat het bijna traditie is dat tijdens een No Border Camp effectief actie gevoerd wordt voor een wereld zonder naties, grenzen en zeker zonder deportaties. De workshops en de acties op het No Border Camp hadden verschillende onderwerpen zoals : deportaties, Frontex, antiziganisme (anti-zigeuner/nomade-opvatting), alledaags racisme, het discours van extreem-rechts, institutioneel racisme, de levensomstandigheden en de strijd van migranten, post-kolonialisme, redenen om te vluchten, de situatie aan de grenzen zelf en nog veel meer.

Sinds 1998-1999 zijn er elk jaar initiatieven geweest om een No Border Camp te organiseren. Belangrijk aspect hierbij is dat het kamp gehouden wordt op een plek waarbij de gruwelijkheden van grenzen voelbaar en zichtbaar zijn. Niet alleen voor migranten, maar ook voor actievoerders, zodat zij geschikte doelen kunnen uitkiezen om te bezetten, bekladden en zo meer.
In de loop van de jaren zijn er kampen geweest in verschillende landen over de hele wereld. Vanaf 2009 zijn er in Europa No Border Camps te vinden: in 2009 Calais, 2010 in Brussel, in 2011 in Bulgarije (aan de grens met Turkije en Griekenland) en in 2012 zowel in Zweden als in Duitsland (Keulen). Een zeer belangrijk doel van een No Border Kamp (NBC) is het voeren van actie tegen het migratiebeleid, het samenkomen van internationale groepen die actief zijn tegen het migratiebeleid en het opdoen van inspiratie en uitwisselen van kennis en ervaring.
De NBC hebben verschillende resultaten geboekt in de afgelopen jaren. Zo is er ruime aandacht gekomen voor 'naming and shaming' (van bedrijven die winst maken over de ruggen van migranten), heeft Calais zeker de aandacht gekregen van NBC activisten die het kon gebruiken, is er een internationaal netwerk opgericht en worden internationale acties ondersteund door veel groepen vanuit verschillende landen.

Met een verse 30 uur werkstraf, vanuit het proces over de 1 mei-demonstratie in Amsterdam, in mijn achterzak ging ik op weg naar Keulen. In Keulen had het organisatieteam bepaald dat het kamp op dezelfde plek zou plaats vinden als in 2003. Een werkelijk prachtig terrein direct aan de drukke Rijn en een indrukwekkend zicht op drie kraanvormige woontorens en daarachter de enorme dom van Keulen. Op de Poller Wiese waren ontzettend veel tenten opgezet en de infrastructuur was gericht op het ontvangen van veel actievoerders. Tijdens het tien dagen durende kamp waren diverse acties opgezet tegen allerlei instituten en organisaties die actief op een totaal verkeerde manier met migratie bezig
zijn.
Enkele actievoerders bezette de Franse Ambassade in Dusseldorf vanwege het nog steeds aanhoudende brute optreden van de politie in Calais. Door hun optreden stierven in de afgelopen maanden zeker twee migranten. In Dusseldorf vindt ook een publieke hongerstaking plaats. Iraanse vluchtelingen zijn 128 dagen geleden in Wurzburg begonnen met hun straatprotest tegen de onmenselijke behandeling en
omstandigheden van migranten in Duitsland. In meerdere steden in Duitsland hebben zich hongerstakers bij dit protest aangesloten. Tijdens het No Border Camp was er een solidariteitsactie. Ook werd het kantoor van de Grünen bezet. Deze politieke partij weigert haar solidariteit uit te spreken met de migranten.
Op woensdag had de Keulse organisatie Kein Mensch ist Illegal een manifestatie georganiseerd midden in het centrum van Keulen. Een thema van de manifestatie was dat kapitalisme geen toevallig natuurverschijnsel is en dat een betere, solidaire wereld zeker mogelijk is. Op de laatste zaterdag was er een grote demonstratie gepland op het vliegveld van Düsseldorf. Volgens de lokale groepen is dat vliegveld een grote schandvlek voor heel Europa. Vandaar worden de meeste maandelijkse deportatievluchten richting Kosovo en Servië uitgevoerd.

Op de dagen dat er geen acties waren georganiseerd waren er heel veel workshops. Bijna alle thema`s die je bij migratie kunt bedenken zijn aan bod gekomen: klimaatverandering en migratie, werken in de seksindustrie en migratie, hoe moeten migranten leven in Duitsland, uiteenzetting van de situatie rondom Roma en Sinti bevolking, nadere informatie over Calais, Boats4People; afijn teveel zeer interessante workshops om deze allemaal op te noemen.
De strijd tegen de migratiepolitiek in Duitsland wordt ook gevoerd door veel migrantengroepen. Uit Frankrijk waren eveneens veel migranten naar het kamp gekomen om daar mee te helpen aan het verzet. De workshops die deze groepen hebben gegeven werden druk bezocht.

Tijdens het NBC waren er uiteraard ook de nodige openbare discussies. Er werden dagelijkse vergaderingen gehouden en alle aspecten voor het goed laten draaien van dit actiekamp werden daar besproken. Niet altijd gebeurde dat in goede harmonie. De discussie omtrent vlees op het actiekamp kon niet op een goede manier afgerond worden, met als gevolg dat een aantal veganisten vertrok omdat zij zich niet konden vinden in de uitkomst. Namelijk dat er ruimte zou moeten zijn op het NBC voor mensen om zelf vlees te bereiden en te nuttigen.
'Critical whiteness'* en 'empowerment' speelden een belangrijke rol op het kamp. Het kamp was bedoeld als een plek van saamhorigheid en discussie, met ruimte voor anti-racisme, een kritische blik op kapitalisme, en anti-fascistische en feministische perspectieven. Een plek om ervaringen uit te wisselen en nieuwe acties te plannen,waar mensen van verschillende achtergronden samenkomen om gezamenlijk te strijden.
Direct daaraan gekoppeld was het gegeven dat het No Border Camp zou handelen volgens de theorie van de 'definitionsmacht'. In het kort wordt hiermee bedoeld dat mocht er sprake zijn van ongewenste handelingen het hele kamp zich achter degene zal scharen die zich ongemakkelijk voelt bij het gedrag van een ander. In de reguliere samenleving moet je eerst bewijzen dat er iets is voorgevallen en dan pas worden er maatregelen getroffen.
Op de laatste zaterdag van het kamp was op alle dixies een statement geplaatst van een persoon die zich erg heeft gestoord aan al dan niet vermeend racistisch gedrag van een mede-activist. Volgens de opsteller van het statement heeft hij/zij het kamp verlaten omdat degene die zich volgens hem/haar racistisch had uitgelaten het kamp zelf niet wilde verlaten. Naar aanleiding van dit statement hebben zelfs een aantal structuurgroepen die een rol speelden in de kampstructuur uit solidariteit hun tent gesloten: ze gingen, na een oproep daartoe, staken!
De informatietent was zonder vooraankondiging ineens onbemenst. Ook de zogenaamde Awerenessgroep* had de tent gesloten. Dit alles met de nodige verklaringen. Zodra de keukenmensen op de hoogte waren van dit statement (op de keukendixie was geen statement geplakt, was men blijkbaar vergeten) konden wij niet blijven functioneren alsof er niets was gebeurd. Mede vanwege informatieachterstand heeft de keuken toen direct besloten om de tent te sluiten om zodoende ruimte te creëren om na te denken en tot een gezamenlijk standpunt te komen. Eerst hebben we nog wel de avondmaaltijd (voor zowel de vliegveld-activisten als de achterblijvers op het kamp) afgerond omdat deze al voor 80% klaar was. Toen we daarmee klaar waren heeft de keukenploeg de tijd genomen om te overleggen, informatie te verzamelen en om te komen tot een standpunt.
Een aantal belangrijke aspecten speelden een rol in onze besluitvorming. De verhalen omtrent het wel of niet racistische gedrag bleven erg vaag Ook kon bijna niemand op het kamp uitleggen welke pogingen er waren ondernomen om dit op te lossen. Daarnaast speelde de korte tijd en weinige mogelijkheden die kampdeelnemers hadden om ineens zelf hun eten te regelen, mochten we besluiten te stoppen, ook een rol. We wilden heel graag een deëscalerende rol vervullen.
De hele week waren er zeer pittige en onaangename discussies geweest over alcohol, drugs, vlees, contacten met de overheid,(al dan niet) vermeend racistisch gedrag, ontbreken van facilitators en nog meer. De sfeer op het kamp was al aardig bedrukt en wij als keuken wilden daar geen extra olie bij op het vuur gooien en hebben vanuit deëscalerende overwegingen besloten om toch op de laatste dag een ontbijt en lunch te verzorgen. De combinatie van slechte vage informatie over wat er nu precies was voorgevallen, de weinig respectvolle manier waarop de discussies werden gevoerd en de verantwoordelijkheid die de hele keukenploeg voelde heeft er voor kunnen zorgen dat we als keuken onze klus op het NBC hebben afgerond.

Het zou erg interessant zijn om in Nederland eveneens de 'power of definition' te bespreken en te onderzoeken welke aspecten van deze theorie bruikbaar zijn. Er is namelijk wel iets te zeggen voor het creëren van beschermingsruimte voor degene die is lastig gevallen. Wat in de onderlinge discussie telkens terugkomt is het gegeven dat mocht daar iemens misbruik van willen maken je als potentiëel aangewezen dader mooi de klos bent! Dus ook de Duitse scene zal moeten nadenken over hoe je deze theorie in praktijk zou willen uitvoeren. Oftewel: hoe voorkom je dat er misbruik van gemaakt zal worden.
Wat ik als keukenlid (dus enigszins van de zijlijn) behoorlijk heb gemist is een soort inzichtelijk protocol (openbare handelwijze) hoe groepen om kunnen gaan met deze theorie. Zoals ik al eerder vermeld heb was op het kamp totaal onduidelijk welke onderhandelingspogingen waren ondernomen en door wie! En de theorie gaat er wel vanuit dat iedereen die deze theorie onderschrijft zich achter degene schaart die zich ongemakkelijk voelt in een bepaalde situatie. Volgens deze theorie zou eigenlijk op grond van het geschreven statement op de dixies het hele kamp direct opgeheven moeten worden! Voor de keuken bleef het gissen waarom dat inderdaad niet is gebeurd.

Wat eveneens opvallend was, was de afwezigheid van Nederlandse activisten! Ik heb de hele week de Nederlandse activisten op één hand kunnen tellen. Dat is op zich wel vreemd, juist omdat het No Border Netwerk Nederland behoorlijk goed aan de weg aan het timmeren is en Keulen toch redelijk bereikbaar is. Achteraf gezien is het wel een gemiste kans dat niet meer activisten zich hier hebben aangesloten juist omdat de situatie in Duitsland met veel actieve migranten erg leerzaam en inspirerend kan zijn. Overigens waren er ook niet veel Belgische activisten. Wellicht kunnen de Nederlandse activisten samen met de Belgen nadenken over het opzetten van een No Border Camp in de nabije toekomst. Een eerste aanzet zal misschien gedaan worden in het weekend van 06 en 07 oktober want dan zullen veel internationale migratie activisten de beide NBC kampen in 2012 evalueren. Voor meer informative zie ook de website no-border.nl, waar de definitieve uitnodiging binnenkort terug te vinden zal zijn.

Ron (Le Sabot)

'Critical whiteness'*; een zeer kritische visie op het geinternaliseerde racisme bij blanke anti-rascisische activisten.

*Awerenessgroep: Discriminatie en geweld vind overal plaats en zo ook op het kamp. Om de getroffen personen niet alleen te laten staan is de Awarenessgroep opgezet. Hier kun je je melden als je zelf in aanraking bent gekomen met discriminatie en of geweld, maar ook als je gezien hebt dat zoiets is voorgevallen. Deze groep is enige tijd geleden opgezet om mensen die last hebben gehad van discriminerend gedrag te steunen.