In memoriam Alex van Veen
Hier kun je discussieren over In memoriam Alex van Veen.
Toen ik in 1999 voor het eerst het redactiekantoor van actieblad Ravage binnen stapte, leken de gouden jaren van het activisme over. In de jaren tachtig en negentig speelde Ravage een belangrijke rol in het volgen van het actie gebeuren. Alex volgde de acties op de voet en deed daar verslag van. Kraken was een belangrijk onderwerp voor Ravage. Het blad maakte tevens vele metamorfoses door, heette eerst NN, en werd in 1988 Ravage. Het was eerst nog een krant en werd daarna een soort magazine. In 2006 stopte de papieren versie en werd het webzine Ravage, online dus.
Eerlijk gezegd vond Alex een online magazine maar niets. Hij was een echte krantenman, verse drukinkt op zijn handen was het ware. Dat gebeurde tijdens het rapen, dat wil zeggen het in elkaar zetten van de kranten. Dat was genoeglijk, samen zaten we rond een grote tafel krantjes te vouwen. Samen met beperkte middelen een krant maken is het mooiste wat er is. Alex was een gedreven kracht, stil, bescheiden, soms cynisch. Hij was ook eigenwijs. Je moest er echt aan wennen dat hij altijd gelijk had.
Jarenlang maakte Alex met o.a. Freek Kallenberg, als redacteuren, het blad, het was een sterke tandem, ze vulden elkaar aan. Toen Freek het blad verliet viel er een gat. Gaandeweg bleek de levensvatbaarheid van Ravage als blad niet meer houdbaar. Met enige tegenzin begon Alex aan de website. Ongelofelijk dat hij het vijftien jaar volhield. Meermaals wou Alex stoppen, vooral omdat het moeilijk was om medewerkers te vinden, nieuw bloed hadden we hard nodig. Hij had steeds minder zin om artikelen te maken. Toch kon hij Ravage niet loslaten.
Alex gaf weinig prijs van zijn privéleven. We wisten dat hij een sociaal hart had, jaren vrijwilligerswerk met verstandelijk gehandicapte mensen in Amsterdam Noord deed, en een grote liefde voor Ajax had. Hij kon mooi vertellen over de gouden jaren tachtig van het actievoeren. En kon gloedvol vertellen over zijn jeugd, het opgroeien in een tuinders gezin in het Westland. Een groot gezin was het. Iedereen hielp mee. Het was een hard bestaan en een warm nest. Alex had zijn nuchterheid en arbeidsethos zeker te danken aan zijn jeugd. Hij laat als mens en inspirator voor Ravage een groot gat achter.
https://www.ravage-webzine.nl/2022/01/10/in-memoriam-alex-van-veen/
Ooit heeft NN wat van mij
Ooit heeft NN wat van mij gepubliceerd wat was het ook weer een gedicht of zo ? Lang geleden. Toegankelijk net als het open podium van De Vrankrijk des tijds. Met een glas bier het podium op en dan een anekdote vertellen en worden toegejuicht. Niet een " randfiguur " in de Bijstand genegeerd maar gezien. Ik heb Alex een keer gesproken op de redactie van NN dus ik kende hem niet echt desondanks gecondoleerd.
RIP
Een laatste salut aan een kameraad van de jaren stillkes, de 1980s… ken Alex nog van de Bluf en NN tijden
Ravage werd discutabel, want scene kritisch
Ook daarvoor een groet
Rust zacht kameraad