IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hier kun je discussieren over Demonstratie Trans Zorg Nu! 26 juni Amsterdam.
[Dutch statement]

Trans Zorg Nu!
Weg met wachtlijsten en diagnoses, naar zelfbeschikking en decentralisatie.

Jarenlange wachttijden, achterhaalde en vernederende diagnoseprocedures, onkunde en machtsmisbruik; de Instagrampagina VU Gender (Mis)Treatment bracht de afgelopen weken haarfijn in beeld wat er aan de hand is. Anno 2021 worden transgender mensen nog steeds minder serieus genomen als ze non-binair zijn, wordt zorg vertraagd als mensen autistisch of depressief zijn of een traumatisch verleden hebben. Wie in transitie wil wordt gedwongen te voldoen aan het achterhaalde beeld dat de arts heeft van wat een transgender is, en dient braaf antwoord te geven op ongepaste vragen over seksleven en masturbatiegewoontes. Maar weinig patiënten durven kritiek te uiten, vanwege de enorme machtspositie van de arts. Assertieve patiënten die te veel weerwoord bieden merken dat ze worden tegengewerkt en dat zorg wordt vertraagd of ontzegd.

Deze klachten zijn niet nieuw. Ze spelen al decennia. De claim dat de genderteams niet kunnen anticiperen op het groeiende aantal patiënten was ooit geloofwaardig, maar houdt tien jaar later geen stand. Ook op het gebied van de behandeling zelf beloven de genderteams keer op keer verbetering en keer op keer verandert er niets. Ze blijven vasthouden aan onzin-diagnoses en protocollen en weigeren de macht die ze over patiënten hebben op te geven. Beloftes zoals patiënten geen diagnose-trajecten meer laten herhalen en non-binaire mensen serieus nemen, worden niet nagekomen. Het is duidelijk dat we van de genderteams geen oplossingen kunnen verwachten. Ze willen en kunnen het niet. Er is een structurele verandering van de transgenderzorg nodig.

Onze eisen:

1. Geen wachtlijsten.
De wachtlijsten van de genderteams, van twee tot soms bijna drie jaar dwingen transgender mensen om een belangrijk deel van hun leven op pauze te zetten en veroorzaken onacceptabel lijden. Door transitiezorg te decentraliseren en toegankelijk te maken zonder diagnose kunnen de wachtlijsten voor eens en altijd verleden tijd worden.

2. Geen diagnose; volledige zelfbeschikking.
Transgender zijn kan niet gediagnostiseerd worden. De diagnose is niets anders dan gatekeeping: cisgender artsen die bepalen wie er trans genoeg is, en hoe die persoon dat mag uiten. Het diagnoseproces geeft artsen macht over trans mensen en maakt de grote misstanden in de transgenderzorg mogelijk. Dit moet stoppen. Transgender mensen moeten volledige zelfbeschikking krijgen en toegang tot alle vormen van transitiezorg zonder diagnose. Wij willen de regie over onze eigen zorg en ons eigen lichaam.

3. Decentraliseer de transgenderzorg, doorbreek het monopolie.
Om echt voldoende, goede en toegankelijke zorg te realiseren moet de transitiezorg losgetrokken worden van de genderteams. De meeste transitiezorg is geen specialistisch werk en kan snel, lokaal en veilig beschikbaar worden gesteld via de huisarts. De huisarts is al bevoegd om hormoonbehandelingen voor te schrijven en zou dit nog beter kunnen doen met een korte bijscholing en toegang tot advies van een endocrinoloog bij complicaties. Zaken zoals logopedie en laserbehandelingen zijn al lokaal beschikbaar, er is alleen vergoeding van de zorgverzekeraar nodig voor transgender mensen die deze zorg zoeken zonder een doorverwijzing van het genderteam. Ziekenhuizen tenslotte moeten zich concentreren op het sterk uitbreidden van de operatiecapaciteit en dit openstellen voor alle transgenders die deze zorg nodig hebben, ongeacht of zij bij een genderteam zijn geweest.

4. Transgender zorg in transgender handen
Transgender patiënten moeten terecht kunnen bij zorgverleners die weten wat ze meemaken. Transgender studenten en zorgverleners die zich willen richten op transitiezorg, moeten hier de middelen voor krijgen. Transgender mensen die zelf al expertise hebben ontwikkeld op het gebied van transitiezorg, moeten versneld een bevoegdheid kunnen halen om deze zorg aan te kunnen bieden. Transgenders die hun eigen zorg noodzakelijkerwijs in eigen hand hebben genomen, moeten per direct en onvoorwaardelijk toegang krijgen tot veilige medicatie en bloedtesten. Informatie over medicatie en bloedwaardes moet voor iedereen toegankelijk zijn.

Wij zijn niet langer bereid vernederende gesprekken met psychiaters te voeren om te bewijzen dat we ‘trans genoeg’ zijn. Wij zijn niet langer bereid jaren te wachten op noodzakelijke zorg. Wij eisen een einde aan de macht van de genderteams en realisatie van snelle, lokale zorg op basis van eigen regie over eigen lichaam. Sluit je bij ons aan op zaterdag 26 juni 2021 om 13.00 uur op het George Gershwinplein, Amsterdam.
Trans Zorg Nu!

___________________

[English statement]

Trans Care Now!
No more waiting lists or diagnoses, for self determination and decentralisation.

Two to three year long waiting lists, outdated and humiliating diagnostic procedures, incompetence and abuse of power; in the past weeks, the Instagram page VU Gender (Mis)Treatment has painted a clear picture of what is going wrong. In the year 2021, transgender people are still taken less seriously if they are nonbinary, and care is delayed if people are autistic or depressed, or have a traumatic past. Whoever wants to transition is forced to comply to the doctor’s outdated image of what a trans person is. They have to obediently respond to inappropriate questions about their sex life and masturbation practices. Few patients dare to criticise this, because of the power the doctor has over them. Assertive patients who talk back too much notice that they are obstructed and that their care is delayed or denied.

These problems are nothing new. They’ve been going on for decades. The claim that the gender teams cannot anticipate the growing number of patients once seemed believable, but does not hold ten years later. When it comes to the treatment they offer, the gender teams repeatedly promise improvement, but nothing comes of it. They continue to stick to nonsensical diagnoses and protocols and refuse to give up the power they hold over patients. Promises, such as no longer making patients repeat the diagnostic phase and taking nonbinary people seriously, are not met. It is clear that we cannot expect a solution from the gender teams. They neither want to nor can provide one. A structural change in transgender care is necessary.

Our demands:

1. No waiting lists.
The waiting lists of the gender teams, of two to three years, force transgender people to put on hold important parts of their lives, and cause unacceptable suffering. By decentralising transgender care and making it accessible without diagnosis, the waiting lists can be made a thing of the past once and for all.

2. No diagnosis; complete self determination.
Being trans cannot be diagnosed. The diagnosis is nothing more than gatekeeping: cisgender doctors decide who is ‘trans enough’, and how that person gets to express it. The process of diagnosis gives doctors power over trans people and enables the malpractices in trans health care. This has to stop. Transgender people need to have complete self determination, and access to all forms of transition care without a diagnosis. We want the control over our own care and our own bodies.

3. Decentralise trans care, break the monopoly.
In order to realise sufficient, good, and accessible care, transition care has to be divorced from the gender teams. Most transition care is not specialist work, and can be provided fast, locally, and safely by general practitioners. GPs are already qualified to prescribe hormonal treatment, and could do so even more expertly with a short training and access to advice from an endocrinologist in the case of complications. Treatments such as speech therapy and laser are already available locally, the only thing that’s necessary is reimbursement by health insurance for trans people who look for this care without a referral from a gender team. Hospitals, finally, should concentrate on rapidly expanding surgery capacity, and opening it up to all trans people in need of this care, regardless of whether they’ve been to a gender team.

4. Transgender care in transgender hands
Transgender patients must be able to find care providers who understand their experience. Transgender students and care providers who want to focus on transition care, must be provided the means to do so. Transgender people who have already become experts in the area of transition care, must be able to get the right qualifications to provide it in an accelerated way. Trans people who have been obliged to take their own care into their own hands, should immediately and unconditionally get access to safe medication and blood testing. Information on medication and hormone values must be accessible to everyone.

We will no longer tolerate humiliating conversations with psychiatrists in order to prove that we are ‘trans enough.’ We will no longer wait for years in order to access essential care. We demand an end to the power of the gender teams and realisation of fast, local care based on bodily autonomy. Join us on Saturday 26 June 2021 at 1 pm on George Gershwinplein, Amsterdam.
Trans Care Now!

https://www.facebook.com/events/268409311728950/
https://www.instagram.com/p/CP6Ke22rsZ1/