IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hier kun je discussieren over Het einde van Nederland (II); De wereldgoelag.
In 2007 publiceert de Amerikaanse Naomi Wolf haar boek The End of America over de teloorgang van de grondwettelijke vrijheidsprincipes in haar land. Wolf betoogt dat er historisch tien kenmerkende stappen zijn te onderscheiden, noodzakelijk voor de overgang van een democratie naar een fascistische staatsvorm:
 
1. Roep iets uit tot een verschrikkelijke interne en externe vijand
 
2. Creëer geheime gevangenissen waar marteling plaatsvindt
 
3. Ontwikkel een kaste mensen of paramilitaire troepen die geen verantwoording hoeft af te leggen aan de burgers
 
4. Ontwikkel een systeem van toezicht op de eigen bevolking
 
5. Intimideer burgergroeperingen
 
6. Ga over tot willekeurige arrestatie, detentie en vrijlating
 
7. Val belangrijke personen aan
 
8. Controleer de pers
 
9. Behandel politieke dissidenten als verraders
 
10. Schort de werking van de rechtsstaat op

Nederland, gidsland van Europa, lijkt dezelfde weg te gaan als haar grote voorbeeld. Deze serie toont de ontwikkeling van een open naar gesloten samenleving; van Nederland als soevereine constitutionele monarchie met relatieve vrijheden, naar een natie waarin een alles controlerend (technocratisch) fascisme steeds duidelijker vormen lijkt aan te nemen. Het is het einde van Nederland zoals we het kenden. In dit deel: de Nederlandse steun aan een geheim gevangenissysteem en de eigen vaderlandse praktijken.

Obama’s geheime wereldgoelag

De Guardian schrijft in 2009 over het georganiseerde “wereldwijde netwerk van geheime gevangenissen” dat onvermindert continueert en zelfs is uitgebreid onder Obama. De krant onthult onder meer het bestaan van tot dan toe onbekende locaties als Camp Eagle in Bosnië and Camp Bondsteel in Kosovo, het gebruik van zeventien detentieschepen en een ‘netwerk’ van recente kampen in de hoorn van Afrika, geïdentificeerd door mensenrechtenorganisatie Reprieve.i Volgens mensenrechtenorganisaties zou het slechts de punt van de ijsberg betreffen. Obama zou de kampen ooit sluiten maar heeft zelfs met Guantanamo Bay, de meest bekende, nog geen begin gemaakt. Polen en Roemenië geven toe dat zij destijds deelnamen aan het ‘rendition programma’, dat ze vluchten toestonden ter ondervraging en opsluiting van ‘terreurverdachten’ en dat zij geheime gevangenissen herbergden. Maar dit zou nu verleden tijd zijn.ii Tot dusver weigeren de VS echter mee te werken naar een onderzoek naar geheime terreurgevangenissen in Polen.iii 

Daar Guantanamo Bay te zeer in het nieuws is geweest, hebben vertegenwoordigers van het Empire opdracht gegeven tot, of hulp geboden bij de bouw van diverse nieuwe ‘ondervraging- en detentiefaciliteiten.’ Zoals een ‘ondervraging- en detentiefaciliteit’ voor terreurverdachten in Marokko, dat onderdeel vormt van het geheime rendition programma van het Empire en wordt geleid door de Marokkaanse geheime dienst.iv Daarnaast is er de met Bush bevriende familie Bin Laden die de opdracht ontving om vanaf 2008 vijf gevangenissen te bouwen in Arabië ter versterking van Guantanamo Bay.v Ook in buurland Jemen bevinden zich geheime gevangenissen, rapporteert Amnesty International in 2005.vi ABC News onthult nog eind 2009 de Litouwse CIA martelgevangenis in een voormalige paardenrijschool.vii De Huffington Post en The New American rapporteren over Obamas geheime gevangenissen in Afghanistan (o.a. Bagram), Syrië en Diego Garcia in de Indische Oceaan. Onder zijn regering blijkt de praktijk van geheime opsluiting en marteling buiten enige vorm van rechtspraak onverminderd te continueren.viii Andere staten waarin de CIA onder Obama doorgaat met het exploiteren van geheime gevangenissen zijn onder andere Ethiopië, Djibouti, Egypte, Jordanië, Marokko, Pakistan, Thailand en Israël.ix In juli 2011 onthult The Nation de geheime CIA-faciliteiten in Somalië, waaronder een ondergrondse gevangenis voor terroristen met omstandigheden zó erbarmelijk dat ze de gevangenen tot waanzin drijven.x Steeds weer duiken nieuwe locaties op. Het verschil met de situatie onder Bush bestaat uit een betere geheimhouding onder striktere regels en een aanmerkelijk betere public relations**, met name door de huidige president. 

Bagram is vergelijkbaar met Guantanamo Bay, en huisvest momenteel onder Obama ongeveer eenzelfde aantal ‘terreur’verdachten (ong. 700) als Guantanamo in haar hoogtijdagen, zonder enige vorm van proces. Het martelen gaat onverminderd door. Zeker vijftien Amerikaanse militairen van dit concentratiekamp zijn inmiddels beschuldigd van marteling. Andere ‘verdachten’ zijn onder Obama vervoerd naar geheime gevangenissen in Somaliland, Bermuda, Jemen en Albanië, bericht De Pers in 2010.xi Eind 2010 vallen documenten van het Pentagon in handen van de burgerrechtenbeweging waaruit blijkt dat de martelingen onder Obama doorgaan en dat er veel vaker dan verondersteld, sprake is van moord door gevangenispersoneel en sterfgevallen na marteling (‘unjustified homocide’) dan tot dusver aangenomen of voor mogelijk gehouden.xii 

Obama zou ons verder in dit systeem van geheime gevangenissen sleuren, aldus The Independent. Washington kan in principe iedere burger als terreurverdachte onder dwang oppakken en per geheime vlucht, zonder enige vorm van proces, naar concentratiekampen als in Bagram vervoeren. Voor dat doel breidt het Empire het concentratiekamp te Bagram voor zestig miljoen dollar uit, waardoor deze ‘faciliteit’ vijf keer meer gevangenen kan herbergen, bericht de krant in 2010. Tientallen kinderen zijn er opgesloten vanaf tien jaar jong. Guantanamo Bay zou bij Bagram vergeleken ‘een hotel’ zijn, schrijft het Britse nieuwsmedium. Getuigen spreken onder meer over marteling tot de dood erop volgt en anale verkrachting met stokken. Eenmaal weggevoerd is er geen weg terug.xiii

Mondiaal gevangenissysteem gevaar voor gehele wereldbevolking

De Independent van 12 februari 2010 waarschuwt ons dat het systeem van geheime gevangenissen een gevaar is voor de hele wereldbevolking.xiv Ook voor Nederland. Ons land heeft al sinds 24 juni 1980 een uitleveringsverdrag met de VS op basis waarvan de regering onder meer van ‘terrorisme’ verdachte burgers moet overdragen. Zelfs de doodstraf is in principe mogelijk; Nederland kan [maar niet noodzakelijkerwijs!] aan de uitlevering de voorwaarde verbinden dat de doodstraf niet aan de opgeëiste persoon wordt opgelegd (Artikel 7.1).xv 

Nederland is bij uitlevering Europees kampioen. Oud politica voor D66, Lousewies van der Laan, zegt over het jaar 2003: “Nederland was het afgelopen jaar koploper als het gaat om het uitleveren van eigen onderdanen aan de VS”. Ook heeft Nederland met de VS afspraken over verregaande samenwerking tussen de Nederlandse justitie en Amerikaanse opsporingsambtenaren, schrijft zij in de NRC. Het weigeren van medewerking mondt uit in sancties, bijvoorbeeld dat de KLM landingsrechten verliest. Nieuwe verdragen van de Europese Unie met de VS ondermijnen de burgerrechten aanzienlijk, aldus Van der Laan.xvi 

Europese landen nemen het allesbehalve nauw bij uitlevering van burgers. Zo misbruiken de lidstaten het Europees Arrestatie Bevel voor allerlei ‘onzinmisdrijven’, kruimeldieven en fietsendiefstal, meldt EU commissaris Viviane Reding bij de presentatie van haar rapport op 11 april 2011. Een ‘proportionaliteitstest’ is er niet. Tussen 2005 en 2009 leverde dat 54689 arrestatiebevelen op, waarvan 530 uit Nederland. Ons land blijkt heel volgzaam. Het Openbaar Ministerie beslist “op gronden aan het algemeen belang” – een nette omschrijving voor ‘willekeur’ – of zij een onderdaan uitlevert.xvii

Op 31 december 2011, wanneer iedereen bezig is met de eindejaarsviering, tekent Obama de National Defense Authorization Act. Deze wet maakt het mogelijk dat de Amerikaanse overheid iedere burger op basis van een verdenking, zonder proces kan afvoeren en interneren als zij vindt dat de vermeende overtreding valt onder de ‘law of war’.xviii 

De Nederlandse wetgeving vertoont een ontwikkeling in dezelfde richting. Op 1 februari 2007 is de “Wet Wijziging van het Wetboek van Strafvordering, het Wetboek van Strafrecht en enige andere wetten ter verruiming van de mogelijkheden tot opsporing en vervolging van terroristische misdrijven” in werking getreden. In geval van ‘terrorisme’ is er niet langer bewijs noodzakelijk om opgepakt en gedetineerd te worden, noch ‘‘een redelijk vermoeden van een strafbaar feit’‘. Slechts aanwijzingen zijn voldoende, zo blijkt keer op keer uit de wetstekst. Zo’n aanwijzing kan verkregen zijn via een telefoontje van uw buurvrouw naar ‘Meld Misdaad Anoniem’ of via een van de vele andere kliklijnen die zijn opgetuigd sinds 9/11. Aan welke criteria deze ‘aanwijzingen’ dienen te voldoen, laat de wetgever in het midden. Iedereen kan op basis van een willekeurige aanwijzing worden aangehouden en gedetineerd, zoals is gebleken uit de arrestaties en detentie van onschuldigen in het eerste deel van deze serie. Temeer daar de definiëring in de wet van het begrip ‘terroristisch oogmerk’ zeer ruim interpretabel is en naar believen van toepassing kan zijn op allerlei handelingen en uitingen. Nederland heeft hierbij de vage Europese definitie overgenomen: “Onder terroristisch oogmerk wordt verstaan het oogmerk om de bevolking of een deel der bevolking van een land ernstige vrees aan te jagen, dan wel een overheid of internationale organisatie wederrechtelijk te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden, dan wel de fundamentele politieke, constitutionele, economische of sociale structuren van een land of een internationale organisatie ernstig te ontwrichten of te vernietigen.”xix  Artikel 1 B van bovengenoemde wet maakt het mogelijk dat de overheid de opgepakte burger na negentig dagen nog twee jaar zonder proces enkel op basis van aanwijzingen preventief kan vasthouden. In de toekomst kan dit nog worden verlengd. 

Het zonder vorm van proces gevangen zetten van ‘verdachte’ burgers, meestal onder het mom van (staats)‘veiligheid’,  noemt men ook wel ‘administratieve detentie’ en was gangbaar bij verschillende fascistische regimes.xx 

http://www.anarchiel.com/display/het_einde_van_nederland_ii_de_wereldgoelag