De demagogie kent geen grenzen meer tegenwoordig blijkbaar.
Zo zegt de lijst-trekker van D'66:
Geen avontuur op links en geen avontuur op rechts.
In vroegere tijden gebruikte men dit soort termen niet.
Dan was het de gewoonste zaak van de wereld
dat je ook gewoon een progressief kabinet kon krijgen.
Men oefent alvast voor de toekomst.
Beseffend dat de bevolking een keer echt moe kan worden
van alle bezuinigingen.
Dan wil rechts geoefend zijn om met one-liners,
pakkende en korte teksten die de arbeidersklasse
een waas voor de ogen moet geven.
Zodat de arbeidersklasse de orientatie kwijt raakt.
PvdA en SP hebben hier geen antwoord op.
Niet omdat ze niet kunnen maar omdat ze niet willen.
Daarmee geven ze indirect steun aan rechts.
De PvdA volgt de strategie van de 1930 jaren.
Andere tijden schrijft hierover:
De SDAP heeft gedurende de jaren dertig
de ideologische veren verruilt voor pragmatische.
PvdA en SP steunen extreem-rechtse media.
Als ze er zelf mee geconfronteerd worden
en vernederd worden, voelt dat wat ongemakkelijk
maar ja dan nemen ze dan maar voor lief
met enige tegenzin.