Anarchie in de spiegelwereld?
Waarom het internet als "plaats" voor anarchistisch debat slechts van matig belang is voor de Zündlappen en waar we ons op richten als we toch deelnemen aan de debatten die daar plaatsvinden
Anarchie in de spiegelwereld?
Waarom het internet als "plaats" voor anarchistisch debat slechts van matig belang is voor de Zündlappen en waar we ons op richten als we toch deelnemen aan de debatten die daar plaatsvinden
In verschillende mate en vanuit verschillende gezichtspunten hebben wij de afgelopen jaren deelgenomen aan anarchistische discussies die op internet plaatsvonden, deze geobserveerd en onze ervaringen met dit soort discussies uitgewisseld. Daarbij rees voor ons steeds weer de vraag naar de betekenis, want in tegenstelling tot de vaak veel vruchtbaarder discussies die we face to face voeren, kan van een uitwisseling op het internet, zoals die nu plaatsvindt, nauwelijks verwacht worden dat er spanningen ontstaan waaruit zowel affiniteiten als vijandschappen - de laatste misschien in een heel vreemde social media roddelvorm - zouden ontstaan, dat deze discussies je op de een of andere manier verder zouden brengen in de eigen analyse of dat ze op zijn minst leuk zouden zijn. En hoewel het internet mensen van over de hele wereld met elkaar in contact zou brengen, valt het - en wie verbaast dat eigenlijk? - meer op dat die paar relaties die uiteindelijk hun begin vonden in een door het internet bemiddelde toenadering net zo goed in de echte wereld hadden kunnen ontstaan, omdat ze elkaar hier en daar al waren tegengekomen - zonder het te weten.
Tegelijkertijd kan echter worden vastgesteld dat in de diepten van het internet, vaak in die diepten waar niemand van ons ooit is doorgedrongen, zelfs voor ons minder vooruitgangsgezinde brave burgers* die de technologie fundamenteel vijandig tegenoverstaan, de een of andere spannende discussie lijkt plaats te vinden, die draait om dezelfde of zeer vergelijkbare onderwerpen die ook ons bezighouden. Het interessante is dat deze discussies vaak in volledige onwetendheid van elkaar plaatsvinden. Soms worden op het internet vertalingen gemaakt van teksten die jaren of decennia geleden zijn vertaald, maar vrijwel nergens te vinden zijn behalve in de zeer reële anarchistische archieven, soms worden zelfs vertalingen gemaakt van teksten die nu nog actief in druk worden verspreid. Maar ook al lijkt mij de hier geschetste tendens, namelijk dat het internet en de discussies die daarop plaatsvinden vooral in onwetendheid over de discussies van een buitenwereld plaatsvinden, omgekeerd is er ook een onwetendheid over wat er de hele dag op internet wordt gepubliceerd en besproken en wat, afgezien van de geïsoleerde printjes van die zonderlingen die het internet raadplegen maar niet op het scherm lezen, nooit de drukpersen zal bereiken. Kortom, er zijn twee werelden. Eén waarin mensen elkaar face-to-face ontmoeten, waarin kranten, brochures en boeken van hand tot hand gaan, waarin posters worden geplakt en graffiti wordt geschilderd, waarin mensen elkaar beledigen, en waarin men - en dit aspect mag men niet onderschatten - zijn tegenhanger in de ogen moet kijken, net zoals men gebruik kan maken van andere communicatiemiddelen in plaats van of naast woorden. En één waarin teksten, beelden en video's hun lezers en kijkers vooral algoritmisch bereiken, waarin alles altijd tegelijk potentieel beschikbaar is en daardoor snel de indruk ontstaat dat men alles weet, één waarin veel dingen op memes en slogans worden gezet, waarin acties alleen bestaan in de vorm van hun videografische afbeelding, waarin beledigingen voorkomen, maar mensen elkaar niet in de ogen hoeven te kijken, noch de mogelijkheid hebben om hun emoties met steviger argumenten te uiten. Een wereld die misschien ooit een spiegel was van anderen, maar die nu een eigen leven heeft ontwikkeld, zich in veel opzichten heeft losgemaakt van zijn materiële ballast, en waarin niettemin zelfs over anarchistische standpunten een levendige discussie wordt gevoerd. Hoewel er veel pogingen zijn gedaan om de grenzen die de ene wereld van de andere scheiden te vervagen, en sommige projecten daar zeker enig succes mee hebben gehad, blijven de discussies steeds meer binnen hun eigen sfeer. Zij het uit gemakzucht - of omdat er meer tussen ons is dan het soms lijkt. Of er in een debat op internet momenten waren, zijn of zullen komen die tot iets wezenlijks leiden, kunnen wij vanuit ons perspectief zeker niet onomstotelijk beoordelen, maar wij twijfelen er sterk aan.
Tegelijkertijd heeft het recente verleden ongetwijfeld bevestigd wat op een bepaalde manier altijd al zeker was: het gebruik van internet om je ideeën te verspreiden opent veel nieuwe mogelijkheden voor de verschillende vormen van repressie. Omdat zonder onderscheid iedereen, niet in de laatste plaats ongeacht de eigen locatie, toegang heeft tot wat daar wordt gepubliceerd, van de anarchist tot de smeris, van de linkse tot de rechtse vijand, van de journalist tot de amateurdetective, van de geheim agent tot de strijder voor sociale rechtvaardigheid, en dat alles zonder dat men de moed hoeft op te brengen, om over de drempel te stappen van een van die ruimtes waar men echte anarchisten tegenkomt, zijn de op het internet gepubliceerde teksten veel gemakkelijker te analyseren, te classificeren, te evalueren en vervolgens op alle denkbare manieren te belasteren, te vervolgen, (schijnbaar) toe te wijzen aan verschillende milieu's en personen, enz. , terwijl tegelijkertijd de remmingsdrempels om ongegronde beschuldigingen of zelfs afkeuring te uiten in de vorm van (slechts schijnbaar gefundeerde) speculaties of ook de informatie verkregen uit de roddels van bepaalde subculturen, die op het internet nog steeds toeneemt, lijken te zakken, of deze remmingsdrempels bestonden toch al niet bij alle bereikte personen. Maar ook al spelen die duidelijk negatieve aspecten van de verplaatsing van de anarchistische discussie naar het net zeker een rol bij het feit dat wij onze belangstelling ervoor hebben verloren, toch moeten deze overwegingen hier verder buiten beschouwing blijven. Geïnteresseerden in dit onderwerp vinden wellicht hun gading in het eveneens hier gepubliceerde artikel Snitch technology.
In ieder geval twijfelen wij er sterk aan of het cybernetische netwerk kan worden gebruikt voor onze doelen, namelijk de strijd tegen de overheersing te intensiveren en daarbij relaties aan te gaan die ons daarin sterken, kracht geven en ons in staat stellen elkaar op te vangen op die momenten dat onze eigen kracht ons in de steek laat. Ja, zelfs de discussies op internet hebben weinig bijgedragen aan de ontwikkeling van onze analyses door de jaren heen. Het is niet onze wereld die door de glasvezellijnen flikkert en we hebben er dan ook weinig belang bij dat onze ideeën zelf verworden tot een doffe flikkering aan het eind van de lijn.
En toch: de werkelijkheid is ... digitaal? Cybernetisch? Nee, nog niet. We ontmoeten nog echte mensen en niet alleen robots en drones als we onze ideeën als kranten en flyers in de straten van de steden verspreiden, sommige mensen kijken nog op van hun smartphone als we posters opplakken en staan even stil om te lezen wat er staat, en we discussiëren nog steeds niet uitsluitend in de kring van de weinige overgebleven technologieweigeraars. Maar als we realistisch willen blijven, behoort het ook tot de realiteit dat veel potentiële metgezellen niet eens meer merken wat zich buiten het cybernetische netwerk afspeelt, terwijl wij zelf - niet dat we daar iets aan willen veranderen - alleen nog maar over hun discussies daar horen uit de verhalen van degenen die enthousiast het internet afstruinen op (wanhopige) zoek naar andere anarchisten.
Dus als we vandaag (en) zoals in de toekomst het internet uiteindelijk niet mijden, is dat alleen omdat we hopen in dit technologische mijnenveld een of twee metgezellen te vinden of door hen gevonden te worden. Waarbij het voor ons onmiskenbaar duidelijk is: anarchie blijft iets reëels, anarchie laat zich niet digitaliseren en al helemaal niet virtualiseren.
Daarom zijn de Zündlappen, met uitzondering van dit nummer, alleen in druk verkrijgbaar. Doorgegeven van hand tot hand, van kameraad tot kameraad en soms misschien zelfs via de hand van de postbode. We publiceren echter ook afzonderlijke artikelen op een blog als we denken dat ze passen in de discussies die we in de diepte van het cybernetische web opsporen. Want wie weet ontstaan sommige van de grootste spanningen in de richting van opstand uit het onverwachte …
2 januari 2022
*https://blogs.transparent.com/german/untranslatable-words-der-spieser/
bron: https://zuendlappen.noblogs.org/post/2022/01/02/anarchie-in-der-spiegelw...
English here: https://zuendlappen.noblogs.org/files/2022/07/zundlappen-README.pdf