IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 31/03/2016 - 15:57

In 2013 werden er verschillende huiszoekingen gedaan in Brussel bij anti-autoritaire en anarchistische kameraden, o.a. bij boekhandel "Acrata"

Hieronder hun verklaring ( zie https://acratabxl.wordpress.com/2016/03/31/als-vechten-voor-vrijheid-een... )

Als vechten voor vrijheid een misdaad is, zou onschuld werkelijk het ergste zijn dat je kan overkomen.

Over het komende proces tegen anarchisten en anti-autoritairen in België

Eind 2008, in volle periode van verspreide vijandelijkheden ontketend door de
revolte in Griekenland nadat Alexis er door de politie vermoord werd, opent het
Federaal Parket een onderzoek naar anarchisten en anti-autoritairen in België. In
2010, op basis van een lijst acties die de politie toeschrijft aan de
“anarchistische beweging” en terwijl de strijd tegen de bouw van een nieuw gesloten
centrum in Steenokkerzeel zich een weg baant, wordt een onderzoeksrechter, Isabelle
Panou, aangesteld. Het onderzoek valt vanaf dan onder anti-terrorisme. In mei en
vervolgens in september 2013 vinden een tiental huiszoekingen plaats in het kader
van dit onderzoek, ondermeer in de anarchistische bibliotheek Acrata in Brussel. Het
is pas dan dat voor het eerst iets vernomen wordt over het lopende
anti-terroristische onderzoek. Uit het dossier zal blijken dat niet alleen de
gerechtelijke Federale politie erbij betrokken is, maar ook de Staatsveiligheid, de
Militaire Inlichtingendienst en verschillende anti-terroristische diensten van
andere Europese landen. In 2014 wordt het dossier afgesloten, twaalf anarchisten en
anti-autoritairen worden vandaag doorverwezen naar de Raadkamer.

Na een sessie om de bijzondere opsporingsmethodes die gebruikt worden in het kader
van dit onderzoek te legaliseren (schaduwen, telefoontap, plaatsing van microfoons
in een huis, stiekeme huisdoorzoekingen, pogingen tot infiltratie, plaatsing van
videobewaking voor huizen en in een huis) in oktober 2015, werd het dossier nu dus
doorgestuurd naar de Raadkamer. De zitting van die Raadkamer zal plaatsvinden op 10
mei 2016; daar zal dan beslist worden of er een proces volgt en met welke
aanklachten.

Het Federaal Parket heeft uit haar jarenlange onderzoek niet minder dan 29
aanklachten geperst. Negen kameraden worden beschuldigd van lidmaatschap van een
terroristische organisatie en deelname aan terroristische activiteiten voor langere
of kortere periodes. Drie onder hen worden beschuldigd er de “leiders” van te zijn.
Drie andere mensen die in de nasleep van een aanval tegen het politiekantoor in de
Marollen aangehouden werden, worden op hun beurt beschuldigd van één dag
lidmaatschap van deze terroristische groep, naast de andere aanklachten inzake deze
aanval. Dat algemene schema wordt aangevuld met meer specifieke beschuldigingen
zoals deelname aan een wilde betoging voor het gesloten centrum 127bis in
Steenokkerzeel (omgevormd tot “poging tot vrijwillige brandstichting” door het
Parket), voorbereiding en deelname aan een aanval tegen het politiecommissariaat in
de Marollen (door het Parket gekwalificeerd als “terroristisch misdrijf”), slagen en
verwondingen aan agenten, blokkeren van de openbare weg, verschillende
beschadigingen, winkeldiefstallen, brandstichting tegen wagens van cipiers op de
parking van de gevangenis van Ittre, aanzetting tot terroristische misdrijven,…
Deze specifieke aanklachten viseren telkens bepaalde kameraden, niet iedereen wordt
dus van dezelfde zaken beschuldigd.

Als een rode draad doorheen het onderzoek dat jarenlang aangesleept heeft en niet
minder dan 32 kartons papier geproduceerd heeft, gaat het Federaal Parket uit van
het bestaan van een anarchistische “terroristische groep” die actief zou zijn in het
Brusselse en waarvan de beklaagden de activiteiten zouden “bevorderd” hebben of
eraan “deelgenomen” hebben. In het dossier vinden we bijvoorbeeld een lange lijst
terug van een 150-tal aanvallen, waarvan een groot deel brandstichtingen, tegen
structuren van de overheersing: commissariaten, rechtbanken, banken, bedrijven die
geld verdienen met opsluiting, werven, wagens van diplomaten, NAVO-medewerkers en
eurocraten, GSM-masten,… die plaatsgevonden hebben in Brussel en de nabije
omgeving in de jaren 2008 tot 2013.

De uitvinding van een terroristische groep die verantwoordelijk zou zijn voor al
deze feiten (al was het maar door ze “mogelijk gemaakt te hebben”) laat het Parket
acrobatische sprongen toe: een bibliotheek wordt een recruteringsplek, discussies
worden clandestiene vergaderingen, talloze pamfletten en kranten worden
handleidingen voor stadsguerrilla, bijeenkomsten en betogingen worden oproepen tot
terroristische misdrijven, affiniteiten tussen mensen in strijd en de
zelforganisatie die daaruit kan voortvloeien worden een “gestructureerde
terroristische groep”. Dit is natuurlijk een onhandige poging van de staat om de
anti-autoritaire en revolutionaire subversie te reduceren tot het werk van één
enkele “gestructureerde groep”. Door een handvol anarchisten die storen achter de
tralies te proberen krijgen, wil de Staat de ongehoorzamen proberen ontmoedigen
over te gaan tot directe actie tegen wat ons onderdrukt en uitbuit, en een absolute
stilte op te leggen aan de verlangens, mogelijkheden, gedachten en kritieken die het
gevecht aangaan met deze autoritaire wereld.

Hetgeen ze voor de rechtbank willen slepen is dus een hele mozaïek aan strijden,
revoltes, directe acties, revolutionaire verbeeldingen en agitatie die al sinds
jarenlang proberen de overheersing aan te vallen. In die zin gaat het eventuele
proces niet alleen maar de beschuldigden aan, maar evenzeer elk individu, elke
anarchist, elke revolutionaire, elke rebel, elke ongehoorzame die niet de handen in
de schoot wil leggen tegenover uitbuiting en onderdrukking. Wat geviseerd wordt, is
de zoektocht naar autonomie in actie, zelforganisatie in strijd, directe actie in al
haar verscheidenheid, de keuze om anarchistische ideeën te verdedigen en te
verspreiden en samen met anderen deel te nemen aan zelfgeorganiseerde en autonome
gevechten. En tot slot wil de staat zonder twijfel een slag toedienen aan een
strijdbare benadering van het anarchisme die vertrekt vanuit het individu,
affiniteit en informaliteit.

Het zou vreemd zijn om de repressie die vandaag een handvol anarchisten en
anti-autoritairen treft los te zien van het geheel aan repressie die (vaak
preventief) alle kritiek op de bestaande orde en revolte ertegen probeert de kop in
te drukken. De statelijke repressie schakelt in deze dagen op het ritme van
“terroristische dreigingen”, vluchtelingencrisis, strijd tegen criminaliteit en erg
reële oorlogen in een hogere versnelling. We leven een periode waarin veranderingen
en herstructureringen alsmaar sneller de terreinen van de sociale conflictualiteit
wijzigen. Degenen die storen omwille van hun gedachtegoed en daden neutraliseren
maakt dan ook deel uit van een geheel dat zoals altijd de uitgebuiten, uitgeslotenen
en onderdrukten treft: de verharding van de levensomstandigheden, de militarisering
van de grenzen, een massieve technologische controle, de bouw van nieuwe
gevangeniskampen,…

Je verdedigen tegen deze repressieve slag die kameraden voor de rechtbank wil slepen
met beschuldigingen van terrorisme betekent de mogelijkheid en de ruimte verdedigen
voor anarchistisch en anti-autoritair handelen. En doorheen de solidariteit met de
beschuldigde kameraden het hoofd bieden aan de statelijke repressie die alle
subversieve actie wil lamleggen.

Als vechten voor vrijheid een misdaad is zou onschuld werkelijk het ergste zijn dat
je kan overkomen.

april 2016

—-

VERDERE INFO EN CONTACT

La Lime
Brusselse solidariteitskas
lalime@riseup.net
http://lalime.noblogs.org
Bijeenkomst elke eerste maandag van de maand om 19u30 in Acrata
Volgende bijeenkomst: maandag 4 april 2016

Acrata
anarchistische bibliotheek
acrata@post.com
https://acratabxl.wordpress.com/
Grooteilandstaat 32 – Brussel