Parlementaire democratie klinisch dood
Steeds opnieuw blijkt dat de parlementaire democratie
niet meer is dan een farce uit het verleden.
1. Berichten naar Tweede Kamerleden worden niet beantwoord.
Op geen enkele wijze. Zelfs geen ontvangstbevestiging.
2. Als politici op locatie komen, wordt de media vooraf het zwijgen opgelegd
zodat politici naar de burgers toe geen verantwoording hoeven af te leggen
voor hun politieke misdaden.
Niemand buiten het select gezelschap mag het weten
zodat de heren (of vrouwen) niet onnodig gevaar lopen.
Op het moment supreme moet de fotograaf dan wel in actie komen
om op beeld vast te leggen hoe goed de politici wel zijn.
3. Er is geen progressief kabinet meer mogelijk.
Deze conclusie is de doodsteek voor de parlementaire democratie.
4. Het kabinet Rutte 1 was het eerste extreem-rechtse, neo-fascistische kabinet
na de Tweede Wereldoorlog.
De politici van verschillende politieke partijen zijn vol ongeduld
om op dat pad verder te gaan. D66. CDA.
http://www.nu.nl/politiek/3904606/cda-en-d66-willen-praten-kleinere-over...
5. Een halve eeuw lang zijn we politiek in slaag gesust.
Na 1945 dachten we voor altijd verlost te zijn van oorlog en ellende.
Niets blijkt minder waar.
De politieke partijen hebben ons een halve eeuw lang voor de gek gehouden
en hebben hun ware bedoelingen altijd voor ons verzwegen.
4. We krijgen steeds meer de keuze voorgelegd:
Socialistische wereldrevolutie of een Derde Wereldoorlog.