IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 01/12/2014 - 16:17

**Morregguh, de toekomst als perspectief voor beweging**

In het weekend van 30 januari t/m 2 februari 2015 wordt de tiende editie van het inmiddels redelijk vermaarde 2.Dh5-festival gehouden. Wederom in Den Haag. Het festival is bedoeld om politieke activisten en wereldversleutelaars de kans te geven om op allerlei niveaus kennis op te doen en te delen over praktijk en theorie. Workshops, lezingen, presentaties, maar ook feest, film en muziek behoren tot de vaste ingrediënten.

[English below]

Het zijn roerige tijden. Het zijn altijd roerige tijden geweest, maar deze tijd is onze tijd! En om de wereld te helpen de juiste kant uit te draaien, is het belangrijk om deze en de komende tijd te begrijpen. Daarom is 'het politieke perspectief' de rode draad in deze editie van 2.Dh5. Welke maatschappelijke, klimatologische, geopolitieke veranderingen vinden plaats, hoe verschuiven machtsverhoudingen en hoe evolueren (sociaal)economische relaties? En vooral: welke handvatten bieden deze ontwikkelingen, waar zitten de barsten in het beton, wat zijn onze hefbomen en waar vinden we steunpunten?

In de vorige, negende editie van 2.Dh5 hadden we vroegâh tot centraal thema genomen; wat kunnen we als beweging met de geschiedenis? Nu, in de tiende editie kiezen we juist voor de toekomst: morreguh. Zijn er nog utopische visies? Hebben we überhaupt nog een idee waar we naar toe willen werken en hoe we invloed kunnen hebben op de toekomst? En welke toekomst willen we dan? Gelooft er nog iemand dat we een collectieve poging kunnen doen om die toekomst te bepalen, of zien we alleen nog een klimatologische en economische rampspoed?

Problematische toekomst
Het lijkt steeds moeilijker om nog een positieve toekomst te (be)denken. De verzorgingsstaat is vakkundig omgebouwd tot een controlestaat. Sociale netwerken en relaties zijn kapot gemaakt en vervangen door flexibele economische netwerken en relaties, waarin individuen allerlei verantwoordelijkheden toegeschoven krijgen, maar rechten en invloed verdampen. De aarde raakt uitgeput door het excessieve en steeds toenemende gebruik van grondstoffen en het klimaat is druk bezig te ontwrichten.

De middenklasse, die door de welvaartsstaat van na de 2e Wereldoorlog sterk groeide, is behoudend, rechts en conservatief geworden. Ze heeft het gevoel dat ze alleen maar te verliezen heeft en klampt zich daarom krampachtig vast aan de status quo. Maar in feite hebben ze voornamelijk veel schulden te verliezen. Bang gemaakt voor een steeds onzekerder wordende toekomst, voor (buitenlandse) bedreigingen en voor alles wat van de norm afwijkt, zijn mensen makkelijk mee te nemen in racistische en nationalistische betogen. Met het innemen van deze afwerende houding, is die middenklasse ook vervreemd van confrontatieve acties om belangen te verdedigen en is het politieke klimaat een stuk naar rechts opgeschoven.
Tegelijkertijd zien we allerlei lokale initiatieven, zoals buurttuinen en stadslandbouw opkomen en bestaat er al een tijd een transitiontownsbeweging. Ook zijn concepten als ruileconomie of cadeau-economie weer hip. De vraag is of dat ook perspectief biedt voor werkelijke verandering, of dat dat slechts ingekapselde en tandeloze 'bewegingen' zijn die de machtsverhoudingen links laten liggen.

De laatste twintig jaar hebben we ook mogen waarnemen hoe de wereld 'geglobaliseerd' is, waardoor landen op economisch gebied steeds meer afhankelijk van de rest van de wereld zijn geworden en men zelf niet meer kan voorzien in de basisbehoeften. De vrijhandelsverdragen die dit juridisch mogelijk hebben gemaakt, hebben de machtspositie van multinationale ondernemingen versterkt. Deze multinationals bepalen de spelregels hoe we bijvoorbeeld voedsel, energie, en productie moeten aanpakken, namelijk met nog meer intensieve landbouw en veeteelt en genetische manipulatie.
Tegelijkertijd wordt de verzorgingsstaat wegbezuinigd, en levert de overheid steeds meer terreinen over aan de 'vrije markt'. Multinationals wordt de ruimte geboden om dit gat te vullen. Ook wordt met een nieuwe retoriek van de 'participatiesamenleving' gepoogd om deze uitverkoop te rechtvaardigen en burgers te dwingen om de ontstane problemen en kosten zelf op te lossen en te dragen.

Commons en zelforganisatie

Als reactie zijn er steeds meer initiatieven en activiteiten in alle geledingen van de samenleving die de ze gaten proberen te vullen. Zo is er bijvoorbeeld een heropleving van de 'commons' als een poging om een oplossing te vinden voor de geprivatiseerde collectieve voorzieningen en andere zaken die we zouden moeten delen. Commons zitten er tussenin; niet privaat, en niet publiek: van buurttuinen en voedselcollectieven tot collectieve ouderen- of kinderzorg en woongroepen.

Toch blijven deze initiatieven veelal buiten het politieke speelveld. Buiten Nederland gaan deze initiatieven soms wel gepaard met verzet tegen de oprukkende multinationals. Denk bijvoorbeeld aan Zuid Amerika waar tal van voorbeelden zijn van gewapende boeren of inheemse groepen die de economische verhoudingen uitdagen. De belangrijke vraag is of deze 'commons' in de Nederlandse context niet alleen praktische alternatieven bieden, maar ook de basis kunnen vormen voor een beweging die zich actief verzet.

2014, het jaar dat de Eerste Wereldoorlog honderd jaar geleden uitbrak, zou wel eens de geschiedenisboeken in kunnen gaan als het begin van Wereldoorlog Drie. Het Westen dreigt in oorlog te gaan met Rusland, terwijl het officieel de oorlog heeft verklaard aan IS en opnieuw bommen gooit op Iraaks grondgebied en intervenieert in Syrië. De VS en sommige Europese mogendheden voeren ondertussen in tal van andere landen geheime oorlogsoperaties uit. Ook met China en de gebieden die ze claimt, denk aan de protesten in Hong Kong in september en oktober en het militaire machtsvertoon ten aanzien van Japan en Taiwan, worden nieuwe hoogtepunten bereikt. De positie van olierijke landen staat onder druk, terwijl de strijd om water steeds scherper wordt. Maar wat moet je hier, achter de dijken, met al die conflicten? De oude antimilitaristische beweging proberen een doorstart te geven, of samen met de VS de tegenstanders van de Koerden bombarderen? Om de opties maar even scherp naast elkaar te zetten.

Afnemend reactievermogen

Terwijl de crises en conflicten in hevigheid toenemen, zien we dat - in ieder geval in Westerse landen - het vermogen van activisten om te reageren juist afneemt. Als we om ons heenkijken tijdens legitieme acties tegen bijvoorbeeld kernwapens, racisme, politiegeweld of woningnood, dan zien we dat de groep steeds kleiner wordt. Kijken we iets verder dan de restanten van de eigen beweging, dan moeten we vaststellen dat ngo's vaak de barricades hebben ingeruild voor de polder en dat de vakbonden geen strijdvaardige uitstraling hebben en nauwelijks nog in staat zijn om de collectieve belangen van haar leden te verdedigen. De sociaaldemocraten zijn gezien de maatregelen die ze mee hebben doorgevoerd eigenlijk neoliberalen. Maar deze observaties worden al jaren gemaakt. Zijn er ook stappen uit te destilleren voor activisten die een eind zouden willen maken aan deze deprimerende spiraal richting een apathische, vercommercialiseerde samenleving?

Omdat zowel de economische realiteit als de klimatologische en sociale werkelijkheid niet meer dezelfde zijn, en zeker omdat libertaire en emancipatorische krachten sterk verzwakt zijn, is het belangrijk om regelmatig even pas op de plaats te maken en de blik vooruit te werpen. Waar komt de grootste dreiging voor onze zelfbeschikking vandaan? Wie deelt er in de klappen en wie zou onze bondgenoot kunnen zijn? Welke groepen mensen staan tegenover elkaar en is dat terecht? Waartoe is men bereid en hoe ver wil men gaan om de regie over het eigen leven in handen te krijgen? Welke strategieën en tactieken passen hierbij of kunnen we beter lak hebben aan deze vragen? Tijdens de workshops, lezingen en debatten zullen deze vragen op verschillende manieren aan bod komen. Er zullen impasses worden opengebroken, verrassende coalities gesmeed worden en perspectieven uit de polder gecreëerd worden. Als organisatie kunnen we die niet pasklaar aanbieden, en zelfs als we dat zouden kunnen, zullen we er samen mee aan de slag moeten. Nu, tijdens het festival, maar vooral mogguh!

2.Dh5 vindt dit jaar plaats in de PIP-BINK36 (Binckhorstlaan 36 in Den Haag). Houd voor meer (praktische) info de website www.2dh5.nl in de gaten. Giften zijn altijd welkom (banknummer: 5146635 t.n.v. Globalinfo, Amsterdam onder vermelding van Festival 2Dh5).

--------

Tomorrow: future as perspective for movement

2.Dh5-festival for activists and world-changers Jan. 30 - Feb. 1 in The Hague.

A weekend with workshops, discussions and talks about social, economic and climatic developments to sharpen political perspectives for social emancipation and freedom in the 21st century.

Economic, climatic and social realities are changing at an unprecedented rate. At the same time, left libertarian en emancipatory forces are strongly weakened. For these reasons, it is now, more than ever, important to stop, take step back, and together look to forward.

Are utopian visions still viable? Do we know were we are headed, and how to influence the paths we are on? What kind of future would we like to see? Do people still believe in the possibilities of collective efforts to change the future for the better, or are we somehow petrified by climactic and economic apocalypse?

What are the strategies that are needed to answer these questions? Or are we not asking the right ones in the first place? To find out, we'll be holding a weekend of workshops, lectures, and debates. We will break open new ideas, forge fresh coalitions, and break free from business as usual. We, as the organisers can not provide all this by ourselves. We need to do it together soon at 2.Dh5 festival, but surely, Tomorrow.

What is 2.Dh5?

Ten years ago we started organizing such a festival because we thought it would be good to organize space for the exchange of information and knowledge about methods, tactics and strategies to achieve change. The name 2dh5 stems from a bold and mostly fatal chess move.

We like to move around with the festival and choose a new city every second year. This time, like last year it will be held in the capital of the Low Countries, The Hague. The main program (two days of workshops and presentations) will be in PIP Binckhorstlaan 36, Den Haag, near the central train station. The workshops are about many different subjects, from art and juridical struggle, to migrants issues, historical developments and the significance of analysis.

The festival is all DIY and low-budget, but we also try to 'offer quality'. But we expect participants to help out and play an active role in the program. The festival starts on Friday January 30 with a quiz and some cultural fun. On Saturday evening there will be a party, with also some serious elements. But workshops and presentations will continue at the PIP on Sunday again.

We ask for a participation fee of 5 euro, and we serve food at cost prices.

We urge people who want to stay overnight to find lodging with friends, but can offer rudimentary sleeping place (if people bring a camping mattress and sleeping bag, and register at: slaapplek@2dh5.nl)

Some workshops will be in English, but most are in Dutch. If wanted we will try to provide a whisper-translation-corner at each workshop.