De vergelijking is treffend.
Als ervaringsdeskundige zie ik duidelijke overeenkomsten.
Op een gegeven moment zei de MEE medewerker, die
constateerde dat wij het niet eens waren met zijn beslissing:
Iedereen staat achter mij.
De directeur, de coordinator.
Je mag gerust een gesprek aanvragen met de directeur
maar je zult dan toch de conclusie trekken
dat hij mij zal verdedigen.
Vervolgens werd ik thuis opgebeld door de adjunct-drecteur.
Hij sprak het antwoordapparaat in en bevestigde dat hij
achter het standpunt van de medewerker staat.
Het gesprek met de directeur leidde tot dezelfde conclusie.
De coordinator vertelde aan de telefoon dat ze nog nooit
een klacht hebben ontvangen.
Er zouden geen problemen hoeven te zijn.
Toen ik vervolgens real time bij hem aan de tafel zet
en ook met desbetreffende medewerker, draaide hij om
als een blad aan de boom en verdedigde hem.
Bij PowNews zie ik dat zij de laatste weken voor de eerste keer
de massale steun krijgen van de mainstreammedia.
Het is absoluut opvallend dat er werkelijk geen enkel medium
tussen zit dat kritische vragen stelt over de attitude van PowNews.
Hieruit trek ik de conclusie dat de bestaande media en politiek
een benauwend front willen vormen tegen de gewone bevolking.
Het lijkt erop dat men als de dood is voor de mogelijkheid
dat de gewone bevolking vroeg of laat de schroom van zich af gooit.
De media en politiek staan dan klaar om de gewone bevolking
in de rug aan te vallen met steun van de PvdA en de SP.
De heersende klasse bereidt zich voor op de klassenstrijd.
Denk alleen eens aan het jaar 2015 met de bezuinigingen
richting de gemeentes en de gevolgen daarvan.
De politiek weet de consequenties van hun handelen.
Het argument "Ze moesten eens weten wat ze ons allemaal aandoen"
gaat niet op als de vroegere Tweede Kamervoorzitter Verbeet (Pvda)
zegt dat 90 procent van de parlementsleden hoog opgeleid is.
Dat benadrukt de kloof tussen politiek en de gewone bevolking.