IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Positieve aandacht voor Europa en Europese waarden en zaken lijkt eerder naar achteren te worden geschoven dan naar voren. Wat heb ik aan Europa is zeker een essentiële vraag. Maar hiertegenover kan worden afgevraagd wat motivaties zijn om aan te sluiten.
Wie zich een mening over Europa wil vormen zou geschiedenis moeten kennen, moeten weten hoe het werkt, hoe beslissingen tot stand komen en welke instituten verantwoordelijk zijn.

U, DE NATIESTAAT, EUROPA EN DE EUROPESE UNIE

www.feelingeurope.eu, februari 2013.

Wie zich een mening over Europa wil vormen zou geschiedenis moeten kennen, moeten weten hoe het werkt, hoe beslissingen tot stand komen en welke instituten verantwoordelijk zijn voor welk beleidsterrein. Het is fascinerend om dat te ontdekken, om te werken aan beleid en besluitvorming, deel te nemen aan platforms waar spirituele, culturele en artistieke, literaire, intellectuele discussies en debatten in de sociale sector worden gevoerd en om gezichten, inspiratie en motivatie van autoriteiten te ervaren, die bijdragen leveren aan onze samenleving en beschaving.

Er zijn ontelbare dynamische ontwikkelingen binnen de Europese samenlevingen om onder de aandacht te brengen, die betrokkenheid kunnen doen vergroten en kunnen bijdragen aan bevordering van welvaart en welzijn. Maar betrokkenheid vergroten en welvaart en welzijn bevorderen is niet eenvoudig. Nationale belangen en de mensen hebben niet altijd een primair gevoel van verbondenheid met Europa die verder gaat dan eigen levensomstandigheden.

Maar als er geen Europa meer is, wat dan? Europa kan niet meer worden afgeschaft. We moeten er het beste van te maken en vertrouwen en een positieve houding zijn hierbij van belang. Wat heb ik aan Europa is zeker een essentiële vraag. Maar hiertegenover kan worden afgevraagd wat motivaties zijn om aan te sluiten.

In een halve eeuw heeft de EU zich ontwikkeld van een unie van democratische staten in een Europese democratie, maar op dit moment zijn verworven geleidelijk aan het verdampen of zijn al verloren gegaan. In afgelopen jaren zijn we erin geslaagd om meerdere ernstige crises te maken: in bezittingen en schulden, in vertrouwen, in de politiek en in de economie.

Denis de Rougemont zei: "Het is wat jij en ik, wat wij, de mensen in Europa er morgen zelf van maken”.

Laten we met elkaar de uitdaging aangaan om er een levendig democratisch Europa van te maken. Een Europa met een economische groei met steun van Europa 2020-strategie: de volgende digitale (r) evolutie, nieuwe vormen van energie, innovatie zoals koolstofarme en economische voertuigen. Een Europa met solide infrastructuren. Een Europa met samenhang en met een brede beweging, gemeenschappelijke identiteit of bindende factoren waarin de meerderheid van de samenleving zich thuis kan voelen, zodat onze interactie weer stijgt. Een Europa met moderne sociale structuren, systemen en regels. Een Europa van solidariteit en verdraagzaamheid met een comfortabele politieke ideologie en goede vormen van openbaar bestuur met voldoende ruimte voor dynamiek van het ondernemerschap. Europa als een hub. Een Europa waar iedereen meedenkt en deelneemt om levensvatbaarheid en stabiliteit te vergroten.

Zaken moeten weer in en op orde worden gebracht. De balans nu is dat we ons bevinden in een tijdperk van een beperkte desoriëntatie, het vinden van richting en bestemming, enorme schulden en met behoefte aan een exit-strategie. Het zal echter een lange tijd duren om de schade te herstellen en om met elkaar de toekomst op het spoor te krijgen.

Er is geen "ons" en "u". We kunnen luid en duidelijk zeggen Europa behoort aan iedereen.